Weet jij hoe het zit?

11 oktober 2019 Fiona de Lange

Het najaar staat voor de deur. Het bockbier geweld barst weer los. Dat begint tegenwoordig net als bij de pepernoten half augustus. Nu kwam dat dit jaar wel goed uit met het herfstweer dat we toen hadden. Ik verlangde er eerlijk gezegd al naar om mijn hopbittere bier te verruilen voor een bockbier. Heerlijk die smaken van karamel die je mond volledig warmen.

Mijn vakantie vond dit jaar plaats in Nederland en België. In de horeca en in bierwinkels kwam ik tot enkele verrassende ontdekkingen. Ik liep in een supermarkt in Drenthe en daar vond ik ineens de La Trappe Isid’or Special Edition 2019 waar ik in Brabant enige tijd naar op zoek was geweest. De lokale bieren doen het in het hoge noorden erg goed. Bijna iedere horecazaak werkt met lokaal bier. In Brabant zou dat nog wel wat meer kunnen.

Echter naast de lokale bieren was de bierkaart vaak heel klein en kort terwijl in België ik verbaasd keek naar de bierkaart van het kleinste café in een achteraf dorpje. Op de plek dat niets meer voorstelde dan een huis en een koe vond ik zonder enig probleem 25 à 30 bieren op de kaart. Terwijl ik in Nederland vooral keek naar een restaurant met een fatsoenlijke bierkaart hoefde ik mij hier in België geen enkele zorgen over te maken. Ik kon overal gaan zitten. Ze hadden lokaal en regionaal bier en de bekende bieren van de wat grotere brouwerijen. Ieder toeristisch winkeltje was bovendien een halve delicatessewinkel met een plank met lokaal bier. In diverse dorpen kon je bovendien terecht bij een bierwinkel om wat producten uit de streek te halen. Deze stonden overigens ook zonder twijfel bij de lokale supermarkt. Tot zover vooral een verschil op het aanbod in bier.

In zowel Nederland als België was de overeenkomst op een punt helaas groot, men wist vaak echt totaal niet wat men verkocht, wat het voor biertype was en hoe het bier zou smaken. In Lauwersoog vroeg ik aan de horecamedewerker wat voor biertype het lokale bier was dat op de kaart stond. Op het gezicht was een groot vraagteken af te lezen en er volgde zonder blikken of blozen het antwoord: “Dat weet ik niet. Gewoon een frisse smaak”. Het bleek een witbier met zelfs een lokaal groeiende bes die zorgde voor een klein  uurtje in de smaak. In België kende men zelfs de smaak van Duvel niet. Er is echt nog een wereld te winnen en ik begrijp dit nog altijd niet. Je ziet gewoon het geld weglopen. Personeelskennis is de drijvende kracht achter de bierverkoop. Weet jouw personeel waar een bockbier vandaan komt? En hoe het smaakt? Lees het in het bierkatern!

Een fantastische herfst toegewenst!

Altijd op de hoogte blijven?